Waar zijn onze keien?

keiwegKijk, dat de boom die midden op het schoolplein van de Tormentil stond, zou verdwijnen, dat wisten we. Maar dat onze zwerfkeien, een afscheidscadeau van juf Anneke notabene, zouden worden verwijderd… dat was natuurlijk nooit de bedoeling!

Afgelopen maandag zagen we het meteen: het schoolplein was onder handen genomen. Onderhoudsmedewerkers hadden, zoals afgesproken, de boom verwijderd. Dat was nodig omdat de wortels van de boom de pleintegels omhoog duwden, waardoor er een gevaarlijke situatie voor de kinderen ontstond. Nadat de boom uit de grond was gehaald, werden de tegels er weer keurig netjes ingelegd.

Tot zover weinig bijzonders.

Maar.

Oplettende kinderen meldden maandagochtend meteen dat de zwerfkeien óók waren verdwenen.

Huh? Hoe kon dát nou?!

Meester Jan had geen idee en ook de andere leerkrachten wisten van niets. De tegels waarop de keien hadden gelegen, lagen weliswaar nu ook netjes op het plein (goede service van die onderhoudsmedewerkers ;)), maar waar de keien zèlf waren gebleven?

Speurwerk en zoektocht leverden vervolgens zelfs geen kiezelsteen op! Pas na vele telefonische omzwervingen kwamen we erachter: de onderhoudsmedewerkers waren in de veronderstelling geweest dat de keien, net als de boom, ook moesten worden opgeruimd en hadden die loodzware stenen…naar…de…vuilstort…gebracht…!

Oeps!

Maar geen zorgen: ze ‘leven’ nog en worden binnenkort weer teruggebracht.